































































2010 Onze Oosterburen -
Een tocht naar het voormalige Oostduitsland, door
veel Natuur
en Nationale parken, zoals het Werratal, Harz, Habichtswald en Hanich
en langs de prachtige stuwmeren van het Sauerland.


Als we bij de oude spoorbrug aankomen waar we de Rhein over moeten om Köln te bereiken heeft dit nog heel wat voeten in de aarde vanwege werkzaamheden moeten we met de fietsen bij de trap op en af wat nog een hels karwei is. Maar eenmaal aan de andere kant zijn we blij dat we er zijn en gaan over de boulevard naar het centrum. Na wat hebben rond gekeken besluiten we navraag te doen bij de bahnhof of er nog een mogelijkheid bestaat om vanavond nog naar huis terug te keren. Dit blijkt nog mogelijk te zijn, dus snel de trein opzoeken omdat deze over 20 minuten vertrekt. Gelukkig zijn we net op tijd bij het juiste spoor als de trein aankomt rijden en kunnen we zo met onze fietsen naar binnen. Alleen verliep alles wat anders dan gepland en komen uiteindelijk pas om 02.30 uur aan in Leeuwarden. Nu fietsen we dan midden in de nacht terug naar huis en arriveren daar om tien voor vier. Het was een tocht met pieken en dalen, met mooi en slecht weer maar wel met mooie herinneringen.


Vragen over deze reis
Copyright © 2006 -
Laatst bijgewerkt op woensdag, december 10, 2014

Wasserschloss Hehlen
Eindstation -
Naturpark Ebbegebirge
Witte huisjes van het Sauerland
Schloss Bad bentheim
Nest Dinkel koeien
Wiehengebergte
Windmolen Veltheim
Kaiser Wilhelm Denkmal
Graanvelden
Hochzeitshaus -
Hüossen der Weser
Rathaus Einbeck
Rathaus Wernigerode
Goslar
Brockenbahn
Hexentanzplatz
Rivier de Bode -
Kyffhauser Denkmal
Klooster Göllingen
Popperöder Brunnenhaus -
Burg Normannstein -
Werratalsee -
Voormalige DDR grens
Werratal
Stuwdam
Edersee
Möhnesee
Historisch stadje Brilon
Wildewiese in het Hochsauerland
Zonsondergang Wildewiese
Druipsteengrotten “Atta-
Wolfhagen
DDR auto -
Naturpark Kyffhauser
Autovrije landweggetjes
Sietze op de Pedalen
Hochharz
Regen komt met bakken uit de hemel
Dag 2 -
Zo rond de klok van kwart voor tien
vertrekken we met bewolkt maar droog weer. We gaan verder langs het Dortmund-
Dag 3 -
Vandaag gaan we verder door het Wiehengebergte,
wat vooral bekend is om het keizer Wilhelm monument dat boven op de oostkant van
de Wittekindsberg staat. Heerlijk fietsen we door een mooi glooiende omgeving naar
Lübbecke en vervolgens verder over de Muhleroute tot aan Porta-
Dag 4 -
Als we vertrekken is het half bewolkt
en vervolgen onze weg over de Weserradweg en gaan door het Natuurpark Weserbergland
dat wordt gekarakteriseerd door glooiende heuvels en dalen. We passeren vele kleine
plaatsen alvorens we aankomen in Hameln, de stad die wereldberoemd is geworden door
het sprookje van de Rattenvanger van Hameln Een mooie en gezellige stad dus pakken
we hier een leuk terrasje. Wanneer we later onze weg vervolgen langs de rivier de
Weser passeren we nog schloss Hehlen. Zo rond de klok van 3 uur word de lucht er
niet beter op en zo te zien voorspeld het ook niet veel goeds, dus besluiten we om
nogmaals een kleine pauze te nemen bij een camping. Net als we weer op de fiets stappen
begint het behoorlijk te regenen, stoppen of gaan we door. We blijven optimistisch,
gaan door en hopen dan ook dat het niet van lange duur is. Enige tijd later voor
Holzminden word het gelukkig weer droog, nu eerst nog een sanitaire stop en net als
we weer op de fiets stappen om te vertrekken springt Anita er even snel weer af,
ze heeft in de hondenpoep gestaan gedverr...., dus poetsen, schrobben en in het water
met die schoenen. Nu alles weer schoon is gaan we op naar Holzminden.
Dag 5 -
Als we wakker worden horen wij
het flink regenen. We kijken naar buiten en het ziet er naar uit dat het verlopig
ook zo blijft. Wanneer we later vertrekken is het droog maar voor hoelang. We laten
de Weserradweg achter ons en gaan verder over de R1 Net als we buiten Holzminden
richting Bevern zijn begint het weer behoorlijk te plensen, dus trekken we onze ponchou’s
aan Geleidelijk aan moeten we meer klimmen en naderen stadtoldendorf wat ligt aan
de rand van het Naturpark Solling-
Dag 6 -
Wanneer we op de fiets stappen
is het zonnig weer, dus het zou wel ééns een mooie dag kunnen worden met het noordelijkste
middengebergte de Harz in het vooruitzicht. Als we aan de rand staan van het Nationalpark
Harz fietsen we door glooiende heuvels en uitgestrekte bossen. Net voordat we de
Harz bereiken komen we in gesprek met een Nederlands echtpaar die een tocht maken
van Berlijn naar Enschede en ons vertelden dat de wegen onderweg niet best zijn.
Maar we laten ons niet van de wijs brengen en fietsen vol goede moed verder. Even
later word de werkelijkheid al snel anders, de fietswegen worden als maar slechter,
beroerd en belabberd. Al mopperend gaan we toch maar verder en arriveren in Goslar,
een mooie stad met zijn historische binnenstad wat staat op de werelderfgoedlijst
van UNESCO. Aangekomen op het marktplein speelt hier een gezellig muziek trio, wat
ons uitnodigt om hier wat te drinken, zo gezegd zo gedaan. Wanneer we onze weg vervolgen
over de R1 besluiten we om een asfalt alternatief te nemen en dat bevalt ons stukken
beter. Al snel komen we door de plaats Ilsenburg en langs het klooster van Drubeck
en als einddoel Wernigerode waar we de nacht zullen doorbrengen.
Dag 7 -
Na een prima ontbijt en in overleg met
de gastvrouw mochten we onze fietsen en bagage laten staan omdat we met de stoomlocomotief
Harzer Schmalspurbahn naar de Brocken het hoogste punt van de Harz gaan. Als we in
de stoomlocomotief zitten gaan we fluitend en met grote rookpluimen bergop, een rit
van ongeveer twee uur. Een bijzondere ervaring om op zo’n manier naar boven te gaan
met geweldig mooie uitzichten op de Harz. Wanneer we bijna boven zijn trekt de lucht
opééns helemaal dicht en is het uitzicht zeer beperkt, maargoed we hebben toch nog
een aantal foto’s geschoten. Na ongeveer 2 uur rond te hebben gekeken stappen we
weer in de stoomlocomotief voor onze terugreis. Wanneer we aankomen op het station
Westerntor in Wernigerode hebben we erg genoten van deze oude traditie. Nu het inmiddels
vier uur is besluiten we nog een stukje te gaan fietsen naar Thale. Deze 30 kilometer
lijkt niet zover maar doordat we bergopwaarts moeten fietsen en tevens slechte paden
hebben is zo’n stuk best nog lang genoeg, dus daarom eindigt onze tocht vandaag
in Thale.
Dag 8 -
Wanneer we waker worden en door het raam
naar buiten kijken is het grijs en miezerig weer. Na het ontbijt gaan we toch een
wandeling maken langs de wilde rivier de Bode door een prachtig stuk ongerepte natuur.
Wanneer we terug keren is het nog steeds nat, maar toch besluiten we om naar de Hexentanzplatz
te gaan met de kabelbaan. Hier aangekomen gaan we eerst wat eten en drinken in de
hoop dat het weer opklaard. Het uitzicht wat zo mooi moest zijn over het Bodental
is grijs van mist en regen Als we rond de klok van vier uur weer beneden zijn besluiten
we met de trein naar Bad Frankenhausen te gaan. Met hulp van de treinmachinist die
ons aangeeft waar we moeten overstappen zijn we vertrokken. We komen aan in Sandersleben
op een oud verlaten station waar we moeten overstappen. Maar nu blijkt het dat de
volgende trein pas komt over ander half uur “SHIT”, het is al laat dus dan maar op
de fiets naar de dichtsbijzijnde plaats Hettstedt voor een overnachting bij een Chinees
Restaurant. Terugkijkend op vandaag was het een dag met heksen, vliegende bezems
en klote weer.
Dag 9 -
Nadat we zeer vriendelijk worden
uitgezwaaid door de eigenaar gaan we naar de bahnhof voor een rit van een half uur
naar Sangershausen, bedoeling was Bad Frankenhausen maar deze bleek te zijn opgeheven.
Wanneer we hier aankomen gaan we verder over de Südharz naar Rossla. Als we bij Kelbra
zijn moeten we naar de top van de legendarische berg Kyffhauser om naar het 81 meter
hoge Kyffhauser Denkmal een standbeeld van Keizer Wilhelm de éérste te bekijken.
Éénmaal hier willen we ook boven in de toren kijken maar moeten dan nog wel 247 treden
trotseren, dus omhoog, maar als beloning heb je dan een geweldig uitzicht over het
Kyffhauser Naturpark en Goldene Aue. Wanneer we weer op de fiets zitten en afdalen
richting Steinthaleben kunnen we het trappen wel even vergeten want met suizende
banden en een snelheid van plusminus 60 km zijn we zo weer terug bij af. Hierna is
het steeds klimmen en afdalen door verschillende afgelegen dorpjes. Als we dan aankomen
in Sondershausen vinden we het genoeg voor vandaag en gaan we hier overnachten.
Dag 10 -
Als we onze ogen openen is het
éérste wat we horen het tikkelen van de regen, dus pokke weer. Wanneer we vertrekken
uit Sonderhausen is het droog met zo nu en dan een wazig zonnetje. Als we later
weer op de route zitten en verder gaan over het onverharde pad waar geen eind aan
leek te komen, zijn we toch bij Schernberg er weer uit. Ondertussen is het weer er
niet beter op geworden, éérst nog lichte regen maar niet lang daarna valt het met
bakken uit de lucht, maar toch fietsen we door en tot overmaat van ramp schiet bij
Sietze ook nog de ketting er af, wat ik toen heb geroepen laat ik maar achterwege.
Even verder dient zich het volgende probleem aan Anita moet nodig plassen maar waar
dan er is niets in de buurt en het regent pijpestelen, nou dan maar aan achter een
boom onder de ponchou. Bij Helbedundorf gaan we toch maar schuilen en een uur later
word het weer droog. We besluiten snel door te fietsen naar Muhlhausen en komen daar
zo rond de klok van 3 uur aan. Als we op een terras zitten aan een kop soep om wat
bij te komen, betrekt de lucht opnieuw en laat de regen niet lang op zich wachten.
We besluiten om hier te blijven en overnachten in een keurig gerestaureerd Pension
met uitzicht op de Marienkirche.
Dag 11 -
Vol goede moed vertrekken we uit Mühlhausen,
gelukkig is het droog en laten we hopen dat het ook zo blijft. Net buiten de stad
gaan we verder over de Werra-
Dag 12 -
Voordat we vertrekken gaan we éérst
langs de autowasstraat om onze fietsen af te spoelen want met al die regen en onverharde
paden begint het zo hier en daar toch wat te piepen en te knarsen. Als we dan weg
gaan weten we niet wat ons overkomt, is dit waar, zien we de zon tevoorschijn komen,
gelukkig maar, na regen toch eindelijk zonneschijn. Met een goed humeur vervolgen
we onze weg door het Werratal over een goed aangelegd fietspad door een schitterend
landschap met onderweg veel fruitbomen. Bij Bad Sooden-
Dag 13 -
Als we de drie rivieren stad Hannoversch
Münden hebben verlaten gaan we door naar Wilhelmshausen en verder richting Espenau,
waar we dan al snel de weg kwijt raken en voor we weer op de route zitten heeft dit
ons inmiddels flink wat tijd gekost Nu we aankomen bij Velmar volgen we de Kassel-
Dag 14 -
Vanmorgen is het heerlijk zonnig
weer als we op de fiets stappen en verder gaan naar één van de grootste stuwmeren
de Edersee. De stuwdam welke 400 meter lang is en 48 meter hoog ligt in het middelgebergte
van het Nationalpark Kellerwald-
Dag 15 -
Als we Willingen verlaten is het nog
erg rustig en liggen de meeste feestgangers nog op één oor om hun roes uit te slapen.
Het zonnetje schijnt en we fietsen heerlijk door de bossen naar de plaats Brilon.
Als we hier aankomen gaan we naar het marktplein met het stadhuis waarvan de bouw
dateert uit 1250, een van de oudste stadhuizen van Duitsland. Hierna gaan we verder
naar Alme en vervolgens naar Siddinghausen waar we over een fietspad gaan (Kaiserroute)
die ligt op een oude spoorlijn tot aan het stuwmeer Möhnesee door het Naturpark Arnsberger
Wald. Als we in Belecke van een overheerlijke sorbet genieten begint de lucht langzaam
te betrekken, dus gaan we snel verder en horen het al rommelen en de lucht word alleen
maar grijzer en al snel zitten we midden in een onweersbui. Wanneer het even later
droog is gaan we verder naar Korbecke, alleen heeft Sietze pech met zijn trapper
want deze is stuk gedraaid van de schroefdraad en moet worden vervangen. In deze
plaats aangekomen blijkt er geen fietsenmaker te zijn en bij navraag is de dichtsbijzijnde
in Soest. Gezien het vandaag zondag is, zullen we moeten wachten tot morgen, dus
blijven we hier overnachten omdat we het weer ook niet meer vertrouwen.
Dag 16 -
Nu we vertrekken en gaan afdalen naar
de stad Soest gaat dit zeer voorspoedig. We laten bij de fietsenmaker een paar nieuwe
trappers op de fiets zetten en gaan dan langs een andere route terug naar de Möhnesee.
Als we hier aankomen gaan we over de sperrmauer (stuwdam) naar de andere kant van
de Möhnesee en fietsen dan over een mooi fietspad langs het stuwmeer en door de bossen
van het Naturpark Arnsberger Wald. Wanneer we het onverharde pad zien naar Arnsberg,
welke we zouden nemen, ziet dit er niet goed uit vanwege de vele regen van afgelopen
nacht en besluiten een andere route te nemen. Vanwege wegomleggingen rijden we nog
een behoorlijk stuk om en komen alsnog in Arnsberg. Na de plaats Hachen gaan we verder
naar de Sorpesee en hier aangekomen stormt het behoorlijk. We fietsen verder langs
het stuwmeer tot aan Amecke. Hierna gaan we verder door het “Naturpark Homert” naar
Wildewiese over een onverhard pad door de bossen wat ons niet gemakkelijk vergaat,
soms fietsend en dan weer lopend. Aan het einde van deze lange weg hebben we een
slaapplaats en een schitterend uitzicht.
Dag 17 -
Na een prima ontbijt nemen we afscheid
van de gastheer en mevrouw en ze wensen ons nog een voorspoedige reis. We moeten
nog een klein stukje klimmen en hebben dan het hoogste punt bereikt. Hier staat een
Vodafone mast die je kunt betreden voor een nog mooier uitzicht, alleen moet je dan
nog wel 170 treden omhoog, zo gezegd zo gedaan. Hierna gaan we afdalen richting Finnentrop
over gravelpaden dwars door de bossen en daarna verder naar Attendorn door het Naturpark
Ebbegebirge een mooie route langs kleine watervalletjes. In de plaats Attendorn gaan
we de grootste en één van de mooiste druipsteengrotten van Duitsland bezoeken “Atta-
Dag 18 -
Wanneer we onze fietsen onder een kleed
vandaan halen schrikken we ons een hoedje, en zien een uit de kluiten gewassen sprinkhaan
op Sietze zijn fiets (reuzensprinkhaan). Wanneer we hem proberen te verwijderen springt
hij op Anita haar fiets, dus nog maar een keer proberen hem weg te krijgen, wanneer
hij dan uiteindelijk in het gras valt kunnen wij onze bepakking op de fiets doen
en vertrekken voor het laatste stuk van deze fietsvakantie. Eenmaal op de fiets gaan
we door het Naturpark Bergischesland en denken dan dat het minder heuvelachtig zal
worden, maar niets is minder waar want we fietsen nog steeds bergje op en bergje
af. Dit kost ons nog wat laatste krachtinspanningen tot het plaatsje Forsbach en
dan nog zo’n 10 kilometer afdalen naar Phorz Am Rhein. Als we hier aankomen moeten
we volgens onze routegegevens met de pont naar de overkant, maar volgens twee toeristen
vaart de pont op het moment alleen op zondag en adviseerden zij ons op dezelfde kant
te blijven en dan vanaf deze kant Köln binnen te fietsen. Nu we verder langs de Rhein
gaan hebben we al een mooi uitzicht op de vierde grootste stad van Duitsland met
zijn grootste kathedraal van dit land ( Dom van Keulen) die ver boven de stad uitsteekt.
Dag 1 -
Om half negen vertrekken
wij met de trein uit Zwaagwesteinde naar Enschede waar we dit jaar gaan starten en
zo rond de klok van 12 uur springen we op de fiets. Als we bij Overdinkel zijn zien
we een nest met dinkelkoeien wat vroeger een veel voorkomend ras was langs rivier
de Dinkel. Wanneer we de grens over gaan naar Bad Bentheim komen we door het naturgeschutzgebiet
Gildehauser Venn. Een gebied langs verschillende vennen door een mooie rustige omgeving.
In Bad Bentheim maken we tijd voor een versnappering op het terras bij een backerij.
Als Anita binnen de bestelling doorgeeft in zo goed mogelijk sprekend Duits krijgt
ze antwoord terug in het Nederlands, dus zo kan het hier ook.. Nadat we het Schloss
Bentheim hebben bezocht gaan we verder richting Neuenkirchen. Bij Rheine in Noord-